[Του Α. Πετρουλάκη, Καθημερινή 12/10/2012]
Να μη βασκαθεί το ελληνικό κράτος, από ευρηματικότητα άλλο τίποτε! Γάμοι, διαζύγια και κηδείες θα περνούν υποχρεωτικά από τα συμβολαιογραφικά γραφεία για να επικυρώνονται. Αφού είναι τόσο δύσκολο (όπως φαίνεται) να ενημερώνει κάθε ληξιαρχείο π.χ. μια φορά την εβδομάδα τα δημόσια ταμεία για τους θανάτους, τους γάμους κ.τ.λ. που κατέγραψε, ας περάσει κι αυτή η αρμοδιότητα σε ιδιώτες, μήπως δούμε άσπρη μέρα, έστω και μετά θάνατον. Μάλλον αυτό θα εννοούσε με τον όρο 'Κοινωνικό Συμβόλαιο' ο Ζαν-Ζακ Ρουσώ.
Ας δούμε όμως και την φαιδρή πλευρά. Η τελευταία αυτή απόφαση της δημόσιας διοίκησης έδωσε αφορμή για ανεπανάληπτες ατάκες, που ούτε ο γνωστός σκιτσογράφος Αρκάς στη ‘Ζωή μετά’ δεν σκέφθηκε. Όπως π.χ. του Π. Μπουκάλα στην Καθημερινή: ‘Το μόνο που δεν νομοθετήθηκε ακόμα είναι ότι το πιστοποιητικό νεκρότητας θα πρέπει να το μεταφέρει από τον συμβολαιογράφο στο ΙΚΑ ο ίδιος ο μακαρίτης, εντός σαράντα ημερών’ (αλλιώς θα πρέπει να εξουσιοδοτεί τον κατά νόμον πλησιέστερο συγγενή του, συμπληρώνω). ‘Και το φαιδρότερον - γιατί τα πιστοποιητικά θανάτου έχουν τρίμηνη ισχύ;’ ερωτά μια σχολιάστρια στην ίδια εφημερίδα. Ρητορικό βέβαια το ερώτημα της κυρίας, όπως και για τα πιστοποιητικά γέννησης, που πάντα πρέπει να είναι ‘της ώρας’, μην τυχόν και μεγαλώσει το μωρό!
Κι εγώ συνάντησα αυτό το φαιδρό στις υπηρεσίες που πήγα πρόσφατα. Το αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης θανάτου πρέπει -λέει- να είναι το πολύ προ τριών μηνών!! Γιατί; Οι μέχρι τώρα νεκραναστάσεις δεν έγιναν τόσο αργά...(Λάζαρος ο τεθνηκώς ήταν μόλις...τετραήμερος!)
ΑπάντησηΔιαγραφή