Αυτές τις μέρες ακούω στο αυτοκίνητο μια παλαιότερη ηχογράφηση παραδοσιακών ασμάτων από τις ‘Δυνάμεις του Αιγαίου’. Ωραίες εκτελέσεις, αλλά κάπου πιάνει το αυτί μου το ακόλουθο δίστιχο:
«ΑπΕφάσισα, πουλί μου,
απΕφάσισε κι εσύ».
Τι να προτιμήσουμε άραγε; Την χρονική αύξηση στον αόριστο του πρώτου στίχου (γραμματικώς μεν ορθή, αταίριαστη όμως για δημώδη ποίηση) ή την λανθασμένη διατήρησή της και στην προστακτική του δευτέρου; Διαλέγετε και παίρνετε.
Γιατρέ μου να σας ευχηθώ ολόψυχα Καλή Πρωτομαγιά και ένα μήνα χαρούμενο και ευλογημένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, και ανταποδίδω τις ευχές! Να είστε πάντα καλά όλοι σας, παρά τις προσπάθειες όσων θέλουν να μας μαυρίζουν καθημερινά τη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφή