Κοντάκιον: «Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος. Ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε. Και συμφώνως δοξάζομεν το πανάγιον Πνεύμα».
Ο Οίκος: «Ταχείαν και σταθηράν δίδου παραμυθίαν τοις δούλοις σου, Ιησού, εν τω ακηδιάσαι τα πνεύματα ημών. Μη χωρίζου των ψυχών ημών εν θλίψεσι, μη μακρύνου των φρενών ημών εν περιστάσεσιν, αλλ’ αεί ημάς πρόφθασον. Έγγισον ημίν, έγγισον ο πανταχού, ώσπερ και τοις Αποστόλοις σου πάντοτε συνής, ούτω και τοις σέ ποθούσιν ένωσον σαυτόν, οικτίρμον, ίνα συνημμένοι σοι υμνώμεν και δοξολογώμεν το πανάγιόν σου Πνεύμα».
Μικρό αφιέρωμα στην ημέρα, και στον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος για ενότητα, που τόση ανάγκη έχουμε ως πρόσωπα, ως έθνος και ως κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου