Πείνα

Μου ζήτησες λεφτά να πάρεις ένα σάντουιτς. Κι εγώ έκανα ένα πλάγιο βήμα, σε προσπέρασα σιωπηλός, και σε άφησα να περάσεις το βράδυ σου--πρώτο μήπως ή τελευταίο;--πεινασμένος. Το ξανασκέφτηκα λίγα μέτρα πιο κάτω. Γύρισα με ντροπή το κεφάλι, αλλά δεν σε είδα. Μου στοίχισε, το ομολογώ. Το ξέχασα με τον νυκτερινό ύπνο. Το ξαναθυμήθηκα όμως το πρωί που ξύπνησα με την αίσθηση του κενού στο στομάχι, κι έτρεξα στο γεμάτο ψυγείο. Ελπίζω να το θυμηθώ και την επόμενη φορά που θα μου ζητήσεις ψωμί. Είναι κακός σύμβουλος η πείνα. Ίσως να οπλίζει και χέρια, σίγουρα πετρώνει τις καρδιές.