Παρακμή

Η αναζήτηση μεταφυσικών αιτίων για την κρίση που βιώνει ολόκληρη η Ελλάδα ίσως ακούγεται αφελής σε μια εποχή που το έθος είναι να μετρούμε τα πάντα με οικονομικά μεγέθη, που όμως ποτέ δεν ‘βγαίνουν’ στις συνηθισμένες αριθμητικές πράξεις (όπως θάλεγε κι ο Διονύσης Σαββόπουλος, "μα όσο κι αν μετρώ, κάτι περισσεύει", δηλ. χρωστάω κι άλλα). Τέλος πάντων, ας αποτολμήσω μια ψαύση. Τις προάλλες σε εόρτια επίσκεψη έπεσε στα χέρια μου ένα έγχρωμο βιβλιαράκι (με συνοδό CD) με τραγούδια για νήπια. Το φυλλομέτρησα, και ανακάλυψα, εκτός από διάφορες φυσιολατρικές αναφορές σε ζώα, πουλιά και λουλούδια, και ύμνους προς τον Δία, την Αθηνά, ακόμη και τον Διόνυσο! Αναζήτησα τον εκδότη: ‘Ελληνικά Γράμματα’, διάβασα. Μάλιστα! Εν έτει 2011. Μετά Χριστόν.

Κάπου στους Ψαλμούς γράφει ο Δαβίδ: "Ει επελαθόμεθα του Θεού ημών και ει διεπετάσαμεν χείρας ημών προς Θεόν αλλότριον, ουχί ο Θεός εκζητήσει ταύτα;" Για την ιστορία καταγράφω ότι οι εκδόσεις ‘Ελληνικά Γράμματα’ έκλεισαν το περασμένο φθινόπωρο, νομίζω. Δεν είναι δική μας δουλειά να κρίνουμε, αλλά φαίνεται ότι ο Θεός "εκζητεί" και ταύτα, και θα εκζητήσει και πολλά ακόμη από τους νεοέλληνες.