Συζητώντας με ασθενή (κάποιας ηλικίας) αυτές τις μέρες, άκουσα ένα γνωστό σενάριο: «Από την καρδιά ξεκίνησα, αλλά μετά μου βρήκαν ζάχαρο. Άρχισαν να πονούν τα πόδια, πήγα στον ορθοπεδικό. Κάτι ζαλάδες και πονοκέφαλοι, να ο νευρολόγος. Τώρα εσύ μου λες ότι έχω και αναπνευστικό πρόβλημα. Μα εγώ ποτέ μου δεν είχα πάει σε γιατρό!» Πώς μου ήρθε και του λέω: «Ξέρεις, η κατάσταση της υγείας είναι σαν το μνημόνιο. Όλοι έχουμε υποχρεώσεις, και κάποια στιγμή πρέπει να τις εξοφλήσουμε. Άλλοι το κάνουν νωρίς ή σταδιακά, άλλοι περιμένουν μια ζωή, οπότε τα βρίσκουν μπροστά τους μαζεμένα». Η γυναίκα του αρρώστου γέλασε: ήταν, λέει η καλύτερη παρομοίωση που είχε ακούσει. Καλή ή κακή, απλώς δείχνει ότι η πραγματικότητα του ‘μνημονίου’ εισέβαλε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Για καλό ή για κακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου