Ανεπηρέαστη γνώμη

Κάποτε ένας μακαρίτης Άγγλος γιατρός έγραφε ότι παρακολούθησε σε κάποιο συνέδριο την πιο βαρετή ομιλία που είχε ακούσει ποτέ. Όταν στο διάλειμμα ρώτησε ποιος ήταν ο ομιλητής, πληροφορήθηκε ότι ήταν ο διάσημος κ. Τάδε που είχε πάρει κάποιο μεγάλο βραβείο (τύπου Νόμπελ), οπότε έπιασε τον εαυτό του να σκέφτεται: «Τι λέγειν, τι βαθύς στοχασμός!». Που σημαίνει ότι συχνά διαμορφώνουμε τις απόψεις μας για πρόσωπα ή καταστάσεις ανάλογα με κάποιο προσχηματισμένο στερεότυπο, και όχι σύμφωνα με την αντικειμενική αξία (ή βλακεία) αυτού που βλέπουμε. Ποια γνώμη είναι άραγε η σωστή;
Τώρα που το σκέφτομαι, η ιστορία μου θυμίζει το κλασικό παραμύθι του Άντερσεν για τα καινούργια ρούχα του βασιλιά. Μόνο το μικρό παιδί παρατηρεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, ενώ όλοι οι άλλοι είτε τον κολακεύουν ανερυθρίαστα είτε θαυμάζουν αυθυποβαλλόμενοι μέσα στην ατμόσφαιρα της γενικής αυταπάτης.