Μίδας και MONOPOLY

Εύστοχη η παρομοίωση της οικονομικής κρίσης με τον Μίδα που κάνει σήμερα ο Π. Παπακωνσταντίνου (Καθημερινή). Γράφει: «Τα τελευταία 30 χρόνια η διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα έχει πάρει αφύσικες, θα λέγαμε τερατώδεις διαστάσεις, σε βάρος της πραγματικής παραγωγής, έτσι που μόνο η διαβόητη αγορά παραγώγων να έχει σήμερα δεκαπλάσιο όγκο από το παγκόσμιο ΑΕΠ! Σ’ αυτό το φόντο, η κρίση του 2008 ήταν ένα είδος Νέμεσης για έναν καπιταλισμό, ο οποίος ακολούθησε τα χνάρια του Μίδα: απέκτησε το χάρισμα να μετατρέπει τα πάντα σε χρυσό, με τίμημα να στερηθεί την πραγματική τροφή που χρειάζεται για να επιβιώσει».

Θα συμπληρώναμε λέγοντας ότι το σύστημα αυτό συντηρήθηκε με την τεχνητά καλλιεργημένη ψευδαίσθηση της ‘αειφόρου ανάπτυξης’ (με απλά ελληνικά, της κότας που γεννάει χρυσά αυγά επ’ αόριστον), σε σημείο που να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι απανταχού της γης οικονομολόγοι όχι όταν σημειώνονται ζημίες, αλλά όταν τα κέρδη είναι μικρότερα από τα αναμενόμενα. Αν θέλουμε να βλέπουμε διαρκώς κέρδη, δεν έχουμε παρά να ακολουθήσουμε τη μέθοδο MONOPOLY: μόλις πάμε στο επόμενο τετράγωνο, παίρνουμε τόσες χιλιάδες ευρώ από την τράπεζα. Έστω και πλαστά. Σε τι διαφέρουν άραγε από τα ‘γνήσια’;