Σχολικά βιβλία και φούρνος του Χότζα

Παλιά βέβαια η μέθοδος, και την περιγράφει χαρακτηριστικά ο Orwell στο ‘1984’: η ιστορία ξαναγράφεται ανάλογα με τα επικρατούντα γεωπολιτικά συμφέροντα. Δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, και θα άξιζε να διαβάσει κανείς ένα πολύ σημαντικό παλαιότερο άρθρο της Libby Purves (The Times, 15/4/2003) με τίτλο ‘Sanitising the truth is no way to right wrongs’ (= Δεν διορθώνεις τα στραβά με το να αποστειρώνεις την αλήθεια) για να καταλάβει ότι το φαινόμενο είναι διεθνώς ευρύτερο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποτελεί και ορθή πρακτική. Ίσως αλλού τα πράγματα να γίνονται πιο συγκεκαλυμμένα. Στη δική μας περίπτωση υπάρχει και η σχετική προχειρότητα, νεοελληνική αρετή γνωστή και με το προσωνύμιο ‘άρπα-κόλλα’ (από μας το πήρε η Microsoft και το έκανε ‘Cut & Paste’ στους υπολογιστές). Έτσι, τα σχολικά βιβλία της ιστορίας γράφονται με όποιον τρόπο γράφονται, αλλά μπορούν πάντα να ‘διορθώνονται’ με υπουργικές εγκυκλίους. Γιατί άραγε το φαινόμενο θυμίζει τον φούρνο που ο Νασρεντίν Χότζας έστησε πάνω σε καρότσι, ώστε να τον γυρίζει προς όποια μεριά του συνιστούσε ο κάθε ‘ειδήμονας’ που τον έβλεπε; Και πώς να μη διαβλέπει κανείς ότι σε όλα αυτά υπάρχει μια υποβόσκουσα σκοπιμότητα και ότι πάντα πρέπει να διαβάζει ‘ανάμεσα στις γραμμές’ για να διακρίνει τι είδους συμφέροντα εξυπηρετούνται με την κάθε διατύπωση;