"Λοιπόν, πρόκειται για πόλεμο", ήταν η φράση με την οποία ο Ιωάννης Μεταξάς απάντησε στο αίτημα του Ιταλού πρέσβυ Γκράτσι για ‘ελεύθερη διέλευση’ από το ελληνικό έδαφος, ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940. Δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να πει ένα ανάλογο ‘ΟΧΙ’ στους οικοδόμους και κερδοσκόπους του σημερινού οικονομικού χάους. Διαβάζοντας όμως και ακούγοντας τα χθεσινά ‘νέα’ για τις ακριτομυθίες κυβερνητικών ή άλλων στελεχών που ‘διαρρέουν’ γνώμες με βαριές οικονομικές συνέπειες εν μέσω ‘πολέμου’, όπως χαρακτηρίσθηκε σε κάποιο δελτίο η κρίση δανεισμού, σκέφτομαι μήπως κάποιοι από τους κανόνες του πολέμου θα πρέπει να περάσουν σε ημερήσια εφαρμογή. Όπως π.χ. η ανάγκη για τήρηση απορρήτου για πληροφορίες που μπορεί να βλάπτουν τη χώρα (= όλους εμάς, όχι κάποιους στο Περαβρεχιστάν) και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται σε καιρό πολέμου οι προδότες και οι κατάσκοποι. Παρόλο που τα ‘έξι μέτρα’ της θανατικής εκτέλεσης απαγορεύονται, τίποτε δεν εμποδίζει την άμεση αποπομπή των υπευθύνων από κάθε δημόσια θέση. Και να δούμε μέχρι πότε θα ανοίγουν το στοματάκι τους οι υπόλοιποι.
[Απεστάλη στην Καθημερινή]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου