Ανασκαλέματα μνήμης

Κάτι με ‘έτρωγε’ από μέρες, κι ανασκαλεύοντας στη μνήμη του υπολογιστή το βρήκα. Ήταν το κείμενο της προσφώνησης της τότε Προέδρου της Βουλής Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, κατά την αναγγελία της πρώτης εκλογής του το 2005. Παραθέτω κάποιες φράσεις που είχα τότε υπογραμμίσει:

«Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων, και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.
Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία».

Όπως σε πολλές περιπτώσεις, πρόκειται για κείμενο που μπορεί να αναγνωσθεί με περισσότερους από ένα τρόπους, και σαφώς μπορεί να έχει μια τελείως αθώα ερμηνεία. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ μήπως κάποια πράγματα κυκλοφορούσαν από τότε, όχι ως σχεδιασμοί αλλά ως ανησυχίες ή επιφυλάξεις, στο μυαλό όσων ήταν μέσα στα πράγματα. Κι όπως πάντα, σύμφωνα με το γνωστό τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα». Μήπως είμαι καχύποπτος;