Παραμονή εκλογών. Τέλος του δρόμου. Σιγή βαθεία. Ακούσαμε όσα ήταν ν’ ακούσουμε. Πικρές αλήθειες, αλλά και κατά συνθήκην ψέματα. Σοβαρά, ίσως περισσότερο από άλλες φορές, αλλά και φαιδρά και χιλιοειπωμένα (μερικά πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα). Όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις μας, όποιες κι αν είναι οι ευχές ή οι προσδοκίες μας για το μέλλον, αύριο, όπως μας υπόσχεται το κλασικό κινηματογραφικό άσμα της Doris Day, ‘ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει’, και πιθανώς μικρή μόνο σχέση θα έχει με τις εξαγγελίες. Δεν έχουμε αυταπάτες για πολιτικά θαύματα, και ξέρουμε ότι η πολιτική (που ορίζεται ως η τέχνη του εφικτού), συχνά σημαίνει συμβιβασμούς και ισορροπίες ανάμεσα σε ασύμβατα πράγματα και καταστάσεις (θυμηθείτε τον μύθο του Αισώπου για τον πατέρα με τις δυο κόρες: η γυναίκα του κηπουρού ήθελε βροχή για να ποτίζονται τα περιβόλια του, η σύζυγος του κεραμοποιού ήθελε ήλιο για να στεγνώνουν τα κεραμικά του). Ακόμη κι αν μερικές μόνο από τις καλές προθέσεις ένθεν ή εκείθεν φτάσουν να γίνουν πραγματικότητα, θα είμαστε ευχαριστημένοι. Έστω κι αν το καλάθι που κρατούμε γι’ αυτές είναι μικρότερο από εκείνο της νοικοκυράς, και κάθε χρόνο μικραίνει ακόμη περισσότερο. Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
Que sera sera
Παραμονή εκλογών. Τέλος του δρόμου. Σιγή βαθεία. Ακούσαμε όσα ήταν ν’ ακούσουμε. Πικρές αλήθειες, αλλά και κατά συνθήκην ψέματα. Σοβαρά, ίσως περισσότερο από άλλες φορές, αλλά και φαιδρά και χιλιοειπωμένα (μερικά πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα). Όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις μας, όποιες κι αν είναι οι ευχές ή οι προσδοκίες μας για το μέλλον, αύριο, όπως μας υπόσχεται το κλασικό κινηματογραφικό άσμα της Doris Day, ‘ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει’, και πιθανώς μικρή μόνο σχέση θα έχει με τις εξαγγελίες. Δεν έχουμε αυταπάτες για πολιτικά θαύματα, και ξέρουμε ότι η πολιτική (που ορίζεται ως η τέχνη του εφικτού), συχνά σημαίνει συμβιβασμούς και ισορροπίες ανάμεσα σε ασύμβατα πράγματα και καταστάσεις (θυμηθείτε τον μύθο του Αισώπου για τον πατέρα με τις δυο κόρες: η γυναίκα του κηπουρού ήθελε βροχή για να ποτίζονται τα περιβόλια του, η σύζυγος του κεραμοποιού ήθελε ήλιο για να στεγνώνουν τα κεραμικά του). Ακόμη κι αν μερικές μόνο από τις καλές προθέσεις ένθεν ή εκείθεν φτάσουν να γίνουν πραγματικότητα, θα είμαστε ευχαριστημένοι. Έστω κι αν το καλάθι που κρατούμε γι’ αυτές είναι μικρότερο από εκείνο της νοικοκυράς, και κάθε χρόνο μικραίνει ακόμη περισσότερο.
Ποιο είναι το ζητούμενο από την κυβέρνηση των προσεχών ημερών;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως όλοι λίγο πολύ έχουμε εξαργυρωθεί. Όσοι κατέχουν, επιθυμούν να συνεχίσουν να κατέχουν και όσοι στερούνται να δουν λίγο καλύτερες ημέρες πάντα όσον αφορά σε υλικά αγαθά. Ποιος έχει μέσα του έγνοια για αξίες, οραματισμούς, ιδεώδη; Όλα αυτά ξεθώριασαν. Κι επειδή για τα υλικά αγαθά δεν υπάρχει κορεσμός, δεν πρόκειται να ικανοποιηθούμε ποτέ και με καμιά κυβέρνηση. Το κενό της ψυχής μας αγωνιζόμαστε να το γεμίσουμε με ξυλοκέρατα. Πάντα θα είμαστε σε κρίση, αν δεν κρίνουμε και δεν ξεκαθαρίζουμε την πνευματική μας πορεία και αναζήτηση.
Καλή ψήφο ή καλή αυτογνωσία;