Κρίσιμες σπατάλες

Εν μέσω ποικίλων κρίσεων (παγκοσμίων και εγχωρίων), συνεχών επικρίσεων (εσωτερικών και από τρίτους) για τα εν Ελλάδι τεκταινόμενα και συγκρίσεων με το τί γίνεται αλλού, φαίνεται ότι εν πολλοίς ‘αγρόν αγοράζουμε’. Διαβάστε λοιπόν το απολαυστικό όσο και αφυπνιστικό κομμάτι της Μαριάννας Τζιαντζή (Καθημερινή 8/8/09) με τίτλο ‘Από τα χρυσά κουτάλια στις χρυσές πομάδες’, για τις μάσκες ομορφιάς από πανάκριβα προϊόντα, σκεφθείτε καλά αν πρέπει να γελάσετε ή να ξεσπάσετε σε λυγμούς, και προβληματισθείτε. Αντιγράφω μόνο μερικές φράσεις, ενδεικτικά:

‘Κρίση, ποια κρίση; Στην Ελλάδα το χρυσάφι μάς περισσεύει και το απλώνουμε στο πρόσωπό μας όπως το βούτυρο στη φρυγανιά. Στα golden boys αντιστοιχούν τα golden girls ή μάλλον κυρίες με golden moutra ή golden face. Kι επειδή το όριο της γυναικείας φιλαρέσκειας είναι το άπειρο, υπάρχουν και άλλα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο στην κουζίνα αλλά και στο μπουντουάρ, όπως το χαβιάρι. Η αισθητικός είπε επίσης ότι υπάρχουν και μάσκες με «κόκκους διαμαντιού», οι οποίες υποθέτουμε ότι είναι ακόμα πιο δραστικές’. (διαβάστε το ολόκληρο--αξίζει!)

Άλλο δείγμα της κρίσης: σε δείπνο μετά από κάποιο κοινωνικό γεγονός, έχοντας χορτάσει με το παραπάνω από τα διάφορα ‘πρώτα πιάτα’, βλέπουμε να μένουν σχεδόν ανέγγιχτες οι πολλές και μεγάλες πιατέλες με το ‘κύριο πιάτο’. Και θυμόμαστε (αλήθεια;) Εκείνον που, αφού χόρτασε με τα πέντε ψωμιά τις χιλιάδες του κόσμου, είπε στους μαθητές: "Συναγάγετε τα περισσεύσαντα κλάσματα ίνα μη τι απόληται". Πόσους τόννους τέτοιων κλασμάτων πετούμε καθημερινά;