Ευλογίες και ξαφνιάσματα

Υποσχέθηκα να συνεχίσω για το τριήμερο της Πρωτομαγιάς που μας βρήκε περιφερόμενους στην Εύβοια και την απέναντι Λοκρίδα. Τι να πρωτοπείς όμως; Μπορείς να απαριθμήσεις μία-μία τις θαυματουργές εικόνες, τα σεβάσμια λείψανα τόσων αγίων, ανδρών και γυναικών, παλαιών και νεωτέρων, τις αφηγήσεις θαυμάτων και γεγονότων που ξεπερνούν την νοητική ‘κατάληψη’, τη Θεία Λειτουργία στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο; Δέχεσαι την ευλογία όλων αυτών των προσκυνημάτων, λες ‘Δόξα τω Θεώ’ και προχωρείς, ανανεωμένος στη σκέψη ότι τίποτε δεν γίνεται ερήμην του Θεού, που μας ξαφνιάζει με τις δωρεές και τις ευεργεσίες Του.

Τελευταία μας στάση η Μονή Δαμάστας, στον Μπράλο, με θέα τη Λαμία, μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον απίθανης ομορφιάς. Μας επεφύλασσε κι αυτή μια έκπληξη, πιο προσωπική. Κάποιος από την παρέα μας είχε πει όταν πηγαίναμε ότι η ηγουμένη είναι γιατρός. Αυτό που δεν μπορούσε βέβαια να μας πει, αλλά που το διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι μετά από λίγο, ήταν ότι με την ηγουμένη Ιωάννα είχαμε συνυπηρετήσει σε νοσοκομείο της Αγγλίας (σε διαφορετικές ειδικότητες) πριν 19 χρόνια! Άντε να ερμηνεύσεις ένα τέτοιο δρομολόγιο, από την ιατρική στον μοναχισμό. Κλίση εσωτερική ή κλήση άνωθεν;