Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Προ ημερησίας διάταξης συζήτηση

Συνηθίσαμε να έχουμε κάθε τόσο και από μία στη Βουλή, για την παιδεία, την οικονομία, την εξωτερική πολιτική κ.ο.κ. Αναρωτηθήκαμε άραγε ποτέ τι ακριβώς εξυπηρετεί η διαδικασία αυτή; Ακούμε σ’ αυτήν πράγματα που δεν είχαμε πληροφορηθεί με άλλον τρόπο; Παράγει κάποιο είδος ουσιαστικής πολιτικής (αυτό που οι αγγλόφωνοι θα ονόμαζαν policy και όχι politics); Λύνει ή έστω προωθεί το πρόβλημα για το οποίο υποτίθεται ότι συγκαλείται ή χρησιμεύει ως βήμα για κάθε είδους κομματική απαίτηση ή και προσωπική παράκληση (π.χ. «Δώστε μου μια ευκαιρία να γίνω κι εγώ πρωθυπουργός», τουλάχιστον πριν γίνει ο Κάρολος βασιλιάς στη θέση της μακροβιότατης Ελισάβετ της 2ης); Με άλλα λόγια, προσφέρει κάτι αξιόλογο στην δημόσια ζωή ή είναι απλώς αρένα για ρητορικούς αγώνες και ‘σκληρές κριτικές’; Ρητορικά τα ερωτήματα, οι απαντήσεις μόνο για δική μας αμοιβαία ικανοποίηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου