Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούω την ιστορία, ή κάποια παραλλαγή της. Η ασθενής μου, καθηγήτρια σε δημόσιο γυμνάσιο, βήχει εδώ και μερικές εβδομάδες. Στο σχολείο της δεν υπάρχει γραφείο για τους μη καπνίζοντες καθηγητές, και η ατμόσφαιρα του ‘τεκέ’ που επικρατεί στον υπάρχοντα χώρο δεν υποφέρεται. Έτσι είναι αναγκασμένη να περνάει τα διαλείμματά της στο διάδρομο του σχολείου, με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Με ανάλογες επιπτώσεις στην υγεία της. Μέσα η μπόχα, έξω το κρύο. Σκύλλα και Χάρυβδη.
Ότι είμαστε κοινωνικά αναλφάβητοι το έχουμε πεί κι άλλες φορές. Οι Άγγλοι, οι Ιρλανδοί, ακόμη και οι Ιταλοί, βγαίνουν έξω από τους κλειστούς χώρους (ακόμη και τα μπαρ και τα εστιατόρια) προκειμένου να καπνίσουν. Πώς να το κάνουμε; Ο καθαρός αέρας είναι πρωτογενές δικαίωμα, μπροστά στο οποίο το δικαίωμα του καπνιστή να βάζει μπουρλότο στην υγεία του έρχεται δεύτερο (και βάλε...). Οι μη καπνιστές δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να εισπνέουμε τα προϊόντα πυρόλυσης του ταμπάκου (εκτός από θέμα υγείας είναι και θέμα βρώμας). Από τον Ιούλιο και μετά καλό θα είναι να δούμε μερικές μηνύσεις εναντίον σχολείων και άλλων δημοσίων κλειστών χώρων εφόσον δεν συμμορφωθούν οι υπαίτιοι. Ή θα γίνουμε πολιτισμένοι άνθρωποι ή ας αναλάβει καθένας τις ευθύνες του.
Ότι είμαστε κοινωνικά αναλφάβητοι το έχουμε πεί κι άλλες φορές. Οι Άγγλοι, οι Ιρλανδοί, ακόμη και οι Ιταλοί, βγαίνουν έξω από τους κλειστούς χώρους (ακόμη και τα μπαρ και τα εστιατόρια) προκειμένου να καπνίσουν. Πώς να το κάνουμε; Ο καθαρός αέρας είναι πρωτογενές δικαίωμα, μπροστά στο οποίο το δικαίωμα του καπνιστή να βάζει μπουρλότο στην υγεία του έρχεται δεύτερο (και βάλε...). Οι μη καπνιστές δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να εισπνέουμε τα προϊόντα πυρόλυσης του ταμπάκου (εκτός από θέμα υγείας είναι και θέμα βρώμας). Από τον Ιούλιο και μετά καλό θα είναι να δούμε μερικές μηνύσεις εναντίον σχολείων και άλλων δημοσίων κλειστών χώρων εφόσον δεν συμμορφωθούν οι υπαίτιοι. Ή θα γίνουμε πολιτισμένοι άνθρωποι ή ας αναλάβει καθένας τις ευθύνες του.
Επανέρχομαι μετά απουσία λόγω υποχρεώσεων, για να υπερθεματίσω Αντώνη μου και να ταχθώ ανεπιφύλακτα (και λόγω ιδιότητος) κατά του καπνίσματος. Πιστεύω όμως (όπως και συ ο ίδιος μου είχες πει κάποτε) ότι το κλειδί είναι να περάσει η αποχή από αυτήν τη βλαβερή συνήθεια πρώτα στους γιατρούς (όπως στην Αγγλία). Πόσα χρόνια πίσω είμαστε άραγε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θλιβερό να καπνίζουν οι γιατροί στο νοσοκομείο, χώρο που θα καταλήξουν με μαθηματική ακρίβεια, όχι πια ως γιατροί, αλλά ως ασθενείς βλαμένοι από το κάπνισμα;