Ας αφήσουμε για λίγο κατά μέρος την φαρμακοενίσχυση—χωρίς να την ξεχάσουμε. Κι ας θυμηθούμε κάτι που είδαμε σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ λίγο πριν από την έναρξη των αγώνων, που ήδη πλησιάζουν στη λήξη τους: παιδιά ηλικίας 3-4 ετών να καταπονούνται σε βαθμό τέτοιο (μέχρι λυγμών), που υπό άλλες συνθήκες οι υπεύθυνοι ενήλικες θα είχαν πάει πολλές φορές φυλακή για κακοποίηση, με απώτερο σκοπό την ανάδειξη των ολυμπιονικών της Κίνας (και πιθανώς και άλλων χωρών) σε 10-15 χρόνια. Με τέτοια ‘αγωγή’ (ακόμη και χωρίς φαρμακευτικά βοηθήματα) τα παιδιά αυτά δεν θα έχουν ποτέ δική τους ζωή: θα είναι εθισμένα στον καταναγκασμό και στην καταπόνηση, μόνιμα σε μια κατάσταση ‘high’, από την οποία δεν θα μπορούν να βγουν εύκολα και χωρίς συνέπειες.
Αν προσθέσουμε το φαινόμενο αυτό στα διάφορα φαρμακευτικά βοηθήματα, τότε είναι φανερό ότι πόρρω απέχουμε από εκείνο που συμβούλευε ο Ισοκράτης τον Δημόνικο: ‘άσκει των περί το σώμα γυμνασίων μη τα προς την ρώμην, αλλά τα προς την υγείαν’. Σίγουρα ο δάσκαλος δεν ήταν οπαδός του ‘Ολυμπιακού ιδεώδους’ ‘altius – citius – fortius’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου