Τέσσερεις ‘πανελλαδικές’ ανακοινώθηκαν σήμερα από τα Μέσα: διαλέγετε και παίρνετε. Θεωρητικά, με το παιχνιδάκι αυτό μπορούμε κάθε εβδομάδα να αλλάζουμε κυβέρνηση («Σήμερα καταλληλότερος για πρωθυπουργός κρίνεται ο Α»). Δεν έχει σημασία αν το Σύνταγμα προβλέπει εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια: εμείς σήμερα έχουμε άλλη γνώμη. Πού να περιμένουμε μέχρι το 2011; Ούτε μας πολυενδιαφέρει αν ο εκάστοτε επικεφαλής παρήγαγε ή σκοπεύει να παραγάγει έργο: τα ποσοστά των σφυγμομετρήσεων μετράνε. Αν μάλιστα διευρύνουμε το είδος και υποβάλλουμε κάθε φορά τις ανάλογες έντεχνες ερωτήσεις, μπορούμε να πετυχαίνουμε και άλλους, πιο πεζούς αλλά όχι λιγότερο φιλόδοξους στόχους. Ποιος πρέπει να προΐσταται του Ελεγκτικού Συνεδρίου; Ποιον να βάλουμε διοικητή στο Νοσοκομείο Άνω Βούρλων ή στο Χ Σώμα Στρατού; Ποια δασκάλα θα πάρει την Α’ Δημοτικού στο κενό μονοθέσιο της ακριτικής επαρχίας Β; Ποιος υπουργός πρέπει να αναδομηθεί την προσεχή εβδομάδα; Ποιος θα αντικαταστήσει τον Ιακώβου στην Εθνική Άρσης Βαρών; Με τόσες ερωτήσεις και αντίστοιχες ψηφοφορίες δεν χρειάζονται άλλες ειδήσεις στα Δελτία. Εξάλλου, όλα τα άλλα θέματα απλώς δεν υπάρχουν. Η δημοσκόπηση για τη δημοσκόπηση.
"Δημοκρατία" που δεν κοστίζει (?), αλλά συχνά χρησιμοποιείται εναντίον μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή