Ταλαιπωρίας συνέχεια (28/12/2007)

Μετά από ποικίλες ενέργειες και παρέμβαση της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών φαίνεται ότι η τηλεφωνική μου γραμμή πιθανώς θα αποδεσμευθεί από την υφαρπάστρια εταιρεία (σημειώνω ότι στην επιστολή της ΕΕΤΤ υπήρχαν συνημμένες άλλες 17 καταγγελίες πλην της δικής μου, που σημαίνει ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένο επεισόδιο). Τηλεφωνικά μου έδωσαν και ημερομηνία αποδέσμευσης, σε 12 μέρες (καλοσύνη τους…). Ωστόσο, χθες διαπίστωσα ότι έχασα την ηλεκτρονική μου διεύθυνση (την οποία ήλπιζα να καταφέρω να διατηρήσω), ενώ σήμερα πληροφορήθηκα ότι αυτό έγινε λόγω της μεταφοράς της τηλεφωνικής μου γραμμής. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να ξαναρχίσω σχεδόν από το μηδέν την επαφή μου με τη διαδικτυακή πραγματικότητα (νέα γραμμή ADSL, νέα διεύθυνση, και όλα τα μηνύματα των τελευταίων 3 μηνών χαμένα). Συνεπώς, μη στέλνετε τίποτε στην παλιά μου διεύθυνση—δεν ισχύει πλέον. Όσο για την καινούργια, έχει ο Θεός! ‘Άκρη δεν έχει ο ουρανός… τέλος δεν έχει ο καημός’, όπως τραγουδούσε ο μακαρίτης Γ. Ζωγράφος. Ή, σύμφωνα με την ποίηση των κατασκονισμένων παρμπρίζ, ‘Υπομονή! Κάποτε θα βρέξει!’.