Ο Bill Bryson γράφει στο βιβλίο του ‘Notes from a big country’ ότι σύμφωνα με μια στατιστική το 5% της ενέργειας που καταναλώνεται στις ΗΠΑ οφείλεται σε υπολογιστές που μένουν αναμμένοι όλη τη νύχτα. Το βιβλίο δημοσιεύθηκε το 1998, και από τότε πιθανώς τα ποσοστά άλλαξαν (δεν πιστεύω να έπεσαν). Δεν χρειάζεται να ζηλεύουμε τους Αμερικανούς στο θέμα αυτό: κάθε βράδυ βλέπω σε γειτονική τράπεζα 3-4 οθόνες υπολογιστών να καίνε υπομονετικά και ακατάπαυστα, και δεν νομίζω ότι πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Το κακό με την ηλεκτρική ενέργεια είναι ότι είναι τόσο ‘καθαρή’ (από την οπτική γωνία του τελικού χρήστη) που δεν φέρνει στο νου τις υψικαμίνους του Αλιβερίου ή της Πτολεμαΐδας. Και όμως, δεν γεννιέται εκ του μηδενός: χρειάζεται λιγνίτη, και αυτός εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα και ανεβάζει τη θερμοκρασία του ‘θερμοκηπίου’ μέσα στο οποίο ζούμε. Καλές είναι οι συζητήσεις για Κυότο και για Ρίο και για όποια άλλη παγκόσμια διάσκεψη για το περιβάλλον, την υπερθέρμανση του πλανήτη, τους πάγους που λιώνουν και τις τρύπες του όζοντος. Δεν αφορούν όμως μόνο τις κυβερνήσεις ή τη βιομηχανία, αλλά τον καθένα μας. Τόσο φοβερό είναι να περιμένουν οι υπάλληλοι 15-20 δευτερόλεπτα μέχρι να ζεσταθούν οι υπολογιστές το πρωί πριν ξεκινήσουν την εργασία της ημέρας; Ευτυχώς τα περισσότερα καταστήματα ηλεκτρικών συσκευών δεν αφήνουν ανοικτές όλες τις τηλεοράσεις (όπως έκαναν κάποτε). Δεν θα ήταν άσχημο να τις κλείνουν και στη διάρκεια της ημέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου